Deze twee ezelinnen uit Jupille waren het voorwerp van een klacht. Ze hadden geen schuilstal, geen water en hun hoeven waren niet bekapt.
De eigenaar die zijn ezelinnen al om familiale redenen wou plaatsen heeft ons opvangcentrum gevraagd ze op te nemen en heeft de documenten voor vrijwillige afstand ondertekend. Ze arriveerden bij ons op 29 januari. Tess had een droge, hardnekkige hoest. Onze dierenarts is ze komen onderzoeken. Ze leed aan een ontsteking van de bovenste luchtwegen. In haar longen was een lichte ruis te horen. Ze kreeg siroop voorgeschreven die ze twee weken moest nemen. Na de behandeling was alles weer in orde.
We zullen nooit genoeg kunnen herhalen dat ezels in onze contreien absoluut een behoorlijk en stevige schuilstal moeten hebben dat ze beschermt tegen de regen maar ook tegen de wind. Ze zijn afkomstig van warme, halfwoestijn-achtige landen. Ze zijn echt niet bestand tegen een klimaat als het onze. Ezels kunnen niet tegen vochtigheid, hun dikke vacht is helemaal niet waterdicht en het duurt dus erg lang voor de vacht weer droog is. Ze zijn dus erg gevoelig voor longontstekingen die vaak fataal aflopen of zware gevolgen hebben. We zien nog al te vaak ezels op de weide staan zonder schuilstal of met een “schuilhok” dat ze helemaal nergens tegen beschermt. We hebben hun sanitaire toestand in orde gebracht. Ze waren ingeënt, maar hun vaccinatie was niet meer in orde. Tess was gechipt/geïdentificeerd, maar voor Violette was nog niets gebeurd.
Onze hoefsmid heeft hun hoeven verzorgd. Behalve de lengte en de afwijkingen had Tess mierennesten aan 3 van haar 4 voeten. Ze had dus dagelijks verzorging nodig (nog een probleem te wijten aan vochtigheid).
Wat hun gedrag betreft, het zijn twee ezelinnen die makkelijk hanteerbaar zijn en die dus ongetwijfeld een goede opvoeding en een goed contact met mensen hebben gehad. Ze zijn 12 jaar (Tess) en 10 jaar (Violette). Hun vroegere eigenaar is ze komen opzoeken om te kijken hoe ze het maakten in het opvangcentrum.